List Kingi - jak to jest z tym odwykiem ?

Dzień dobry Tobie Danielu i wszystkim Userom :)
Chciałabym zapytać jak to jest z tym odwykiem. Otóż mój facet jest na odwyku od pół roku.

No i minęło to pół roku i cóż, poprawy nie ma. Tzn. dalej jest bardzo nerwowy, dalej ma flaka, totalnie zerowe libido. Jak mi się go uda namówić na seks, to drugi raz na pewno odpada, a jeśli próbujemy drugi, to jest po paru minutach flak. Od jakichś 2 miesięcy zaczął tłumaczyć to tym, że łapie go kolka. Nie muszę chyba dodawać, że średnio w to wierzę. Dalej dużo śpi, dużo gra na komputerze, nawet bardzo dużo gra i z tym też ma problem, niestety nie jestem z tym akurat nic w stanie zrobić. Poza sennością, nerwami i brakiem wzwodu (jesli już jest i się "udaje") dalej przyspiesza i nie czuć tej bliskości, ostatnio mnie nawet boleśnie ściskał. 

K9 jest, historię co jakiś czas sprawdzam, historię zużycia danych na telefonie też (równa zero kB i przez Wifi i dane pakietowe). Mieszkamy na stancji i tv mamy bardzo stary i słaby i nie podejrzewam go o używanie konsoli i tv do takich celów. Nie mogę niestety dużo przebywać z nim w domu, ponieważ mam jednoczesnie pracę na 12godzinne zmiany, praktyki studenckie i studia zaoczne i nie jestem w stanie kontrolować wszystkiego na bieżąco i dbać o to "osobiście", bardziej polegam na nim jako na człowieku. Nie wiem jednak czy nie było błędem danie mu drugiej szansy i czy trzyma się postanowień i umowy. Nigdy nie kasował historii, wszystko co oglądał było, znalazłam itd. Założyliśmy K9. Do dziś dużo z tego K9 już odblokowałam, poza YT czatami i stronami z wiadomymi treściami. Reszta działa, chodzi bez problemu, choć na początku ograniczenie było baaardzo duże.Teraz mamy zmieniać stancję i pokłóciliśmy się o telewizor, ponieważ nie ma go na wyposażeniu, a on chciał przywieźć z rodzinnego domu swój, żeby grać na konsoli. Może grać, a może nie grać, więc mu nie pozwoliłam i zrobiła się z tego awantura. W sumie to o głupotę + jego zarzuty "no bo ty mi ciągle nie ufasz i dlatego tak jest". No cóż, tu rację mu przyznam, bo zaufanie odbudować jest ciężko i bez niego ciekawie nie będzie. A jeszcze ciężej jak miała być widoczna poprawa, a zamiast tej są kłótnie, awantury, nerwy i kontrola. Tylko cóż, bez tej kontroli nigdy bym się nie dowiedziała o uzależnieniu. Oj długo go o to męczyłam. W koncu zaczął czytać teksty które tu znajdowałam i mu wysyłałam. Tyle, że sam nie czytał, nie czyta i czytać nie zamierza, bo, cytuję ponownie, "skończył z tym raz na zawsze i czytanie jak oglądają inni mu nie pomoże". Trochę w tym racji jest, ale. Co jakiś czas (wcześniej częściej, teraz ostatni raz był parę tygodni temu) się kłóci ze mną o zdjęcie K9 żeby oglądać jakieś strony z durnymi obrazkami, bo "on je zawsze oglądał", o Youtube, o inne rzeczy, bez których w sumie da radę żyć przynajmniej przez ten pewien czas do poprawy, ale nie chce. W sumie to mam wrażenie, że ja się więcej staram o ten odwyk niż on. Co prawda mówi mi, że jest dobrze, że będzie dobrze, przytula mnie, całuje i prosi, żebym się nie martwiła i nie wracała do tego, bo to przeszłość, ale kiedy nie widzę ŻADNEJ poprawy, to przyznam, że mi ciężko. Do tego znalazł sobie pracę w której ma od 2-3 miesięcy praktycznie nieograniczony dostęp do notebooka firmowego. Teoretycznie nie bardzo ma jak z niego korzystać w tym celu, no bo klienci, szef wpadnie itd, ale jednak nieco mnie to napawa niepokojem. Miał ćwiczyć- nie ćwiczy, miał grać na gitarze, bo kiedyś to była jego pasja- nie gra, żadnych prac domowych sam z siebie nie wykona. Siedzi bo siedzi i tyle. Niczym się nie interesuje, choć usilnie mu ciągle coś podsuwam, ostatnio kupiłam mu kostki do gitary- o dziwo sam mnie po nie wysłał. Liczy się niestety tylko komputer, FB, gry, artykuły o grach i w sumie nie wiem co jeszcze...

Nie znam się szczególnie na komputerach. Czy ktoś może podpowiedzieć co taki uzależniony jest w stanie dla tego zrobić, gdzie sprawdzić, jak mieć pewność? No i czy wg Was, ludzi z doświadczeniem w dziedzinie odwyków swoich i cudzych, on nadal może to robić? Wiem, że zaufanie to podstawa, ale jednak flak po pół roku i ciągła nerwowość kiedy próbuję dopytać ("znowu do tego wracasz, znowu mi to robisz!!!") trochę to zaufanie i szczęście podkopują. Parę razy się już rozstawaliśmy, schodziliśmy, związek wisiał i ogólnie nastrój panuje między nami taki sobie... Zazdroszczę wszystkim kobietom, które potrafią się po tym odnaleźć i być z mężczyzną dalej, albo szukać innego i wierzyć, że jego ten problem nie dotyczy.

Jeśli pojawią się jakieś pytania to sukcesywnie będę odpowiadała w komentarzach.

Pozdrawiam,

Kinga



Odwyk to trudny temat zawsze. Z tego co rozumiem seks wychodzi, drugi raz to ciężka sprawa nawet dla zdrowego faceta i nie jest wyznacznikiem zdrowia. Jeśli facet pracuje, ma pewną dawkę stresu to musi mieć czas na regenerację. Jak już nie jest się nastolatkiem to nie jest o to tak łatwo i szczerze powiem sam wolę opóźnić pierwszy orgazm maksymalnie by wydłużyć sam seks niż mieć drugi raz, gdyż na kolejny dzień będę nie do życia. Oczywiście dużo odpoczynku, odpowiednie odżywianie i sport pomagają w tych sprawach, ale długoterminowo radze poczytać książki Mantaka Chia o ćwiczeniach by facet mial orgazm bez ejakulacji. nie jest to łatwe ale osiągalne i wtedy facet może mieć orgazm wiele razy i nie będzie się czuł po wszystkim jak wypruty z zycia.
    Pół roku to szmat czasu i chyba pora trochę ustąpić, nic bardziej nie wkurza faceta i wiem to po sobie niż kobieta. która ciągle kontroluje, no nie da się :) Wiem że to trudne i robisz to w dobrej wierze, ale to może wiele popsuć. Oczywiście zgadzam się że nadmiar gier to problem, każdy chłopak facet przechodzi taki okres fascynacji grami. JA miałem to szczęście że w liceum grałem nonstop i w pewnym momencie miałem już dosyć bo gry zaczęły mnie nudzić. Myślę że ze wszytskich gier najgorsze sa te multiplayer bo one bardzo wciągają, dają poczucie rywalizacji i nagrody i wtedy są uzależniające. Nadmiar gier to nei dobra sprawa, od razu mówię że nie demonizuje ich, ba sam mam ps4 i czekam na nowego Batmana i zagrywałem sie w gta, ale właśnie lepiej poświęcić czas na coś wysokiej jakości niż grać we wszytko dla samego grania i spędzać codzień pare godzin na to hobby. Pytanie jak teraz do tego podejść, o ile jestem w stanie coś doradzić w kwestii odwyku od porno i zawsze podkreślałem że jest najefektywniejszy kiedy facet sam widzi problem i chce sie zmienić na lepsze, o tyle gry to trochę inna brożka. Kolejny problem jest taki by nie myślał że chcesz go ulepić pod siebie , że jesteś wymagająca itp, że ciągle coś nie tak. Pisze w ten sposób bo sam po sobie wiem że gdy ja miałem problemy z porno i zbyt dużo spędzałem przy kompie czasu to jak mi ktoś to wypominał wkurzałem się że ktos mi się wtrąca nie potrzebnie.  Dopiero póżniej z perspektywy czasu widziałem że to był stracony czas w sumie na niczym.
    Wydaje mi się że warto na próbę zrobić kilka rzeczy, po pierwsze nie wymagać drugiego razu, raczej by seks był dłuższy, róbcie może sobie przerwy, poczytajcie Mantaka. Powiedz mu że jesteś z niego dumna, w końcu jest jakiś progress i widzisz po historii że jest czysto. Z lapkiem firmowym nic nie zrobisz, ale warto wiedzieć ze zwykle na takich jest soft ktory zbiera info na ktore strony www sie wchodzi i wysylane jest to do centrali ,komórki IT" etc gdzie wszystko admini widza, ba są nawet specjalne filtry które podsyłają przełożonemu podejrzane strony. Wiem że tak jest u mnie, akurat nei chodziło o porno tylko całkowicie inny temat przeglądałem aukcje allegro i pozniej dostałem maila, czy mi to potrzebne w pracy? Zdziwiłem się bardzo. Więc jak go pochwalisz powiedz mu że rozumiesz jego pasje do gier i poproś go, tak zacznij go prosić, powiedz że mu ufasz i chcesz dla niego jak najlepiej i poproś go by ograniczył gry np do godziny dziennie w ciągu dnia a w weekend np do trzech. Powiedz mu że zycie przelatuje mu przez ręce i że jeszcze troche i zdziadzieje. Zrób tak poobserwuj efekty i sama zobaczysz czy coś to da czy nie. Jak nie to już twoja sprawa co dalej, jesteś dorosła.