List Adama: Czy porno i fapanie jest podstawowym problemem?

Hej,

Od jakiegoś czasu czytuję Twojego bloga Danielu, jestem pod wrażeniem tego jak stał się on centrum polskiej społeczności nofap. Kawał mistrzowskiej roboty! A teraz pozwolisz, że przejdę do rzeczy:

***

Jeden z czytelników bloga w komentarzu napisał, że w jego przypadku trzepanie do porno to nie jest podstawowy problemem i zaprzestanie tego nie poprawiło jakości życia. Chciałbym się do tego odnieść, skomentować to, potraktować to jako punkt wyjścia do tego czym bym się chciał podzielić. Zdaję sobie sprawę, że to była subiektywne odczucie, z którym się w dużej części zgadam :)

Ja zacząłem odstawianie porno z powodu obrzydzenia jakie mnie nachodziło po seansach oraz przez to, że zauważyłem jak to wpływa na moją relację ze światem. Dla mnie były to przyczyny wewnętrzne.

O ile uczucie obrzydzenia jest powszechne, to objawy słabej relacji z rzeczywistością chciałbym opisać. To bycie w emocjonalnym skafandrze - to co się działo wokół mnie nie dotykało moich emocji, ani ja tych emocji nie okazywałem w pełny sposób. To wycofanie, dzięki któremu chroniłem własną skarlałą osobowość. Przez to, że ten skafander jest tak ciężki, to nie chciało mi się niczego zdobywać, wyznaczać sobie ambitnych celów, by się nie "zmęczyć życiem". Pod ciężarem tego skafandra wykrzywiało
się to jak patrzyłem na ludzi i na siebie. Siłą rzeczy emocjonalnie rozwijałem się bardzo powoli unikając życia. Zamiast zauważać wszechobecne możliwości i okazje, to byłem bierny. Gdyby nie wspaniali ludzie, których spotkałem na swojej drodze to życiowo pewnie też byłbym w czarnej dupie. Sam z siebie nie inicjowałem wielu akcji, raczej czekałem aż ktoś do mnie przyjdzie i coś zaproponuje. Moja relacja ze światem była taka, że nie chciałem go poznawać w pełni (bo to było zbyt przerażające) i
tylko życzyłem sobie (bo nic konkretnego w tym kierunku nie zrobiłem), żeby go zdobywać.

Przed czym przykładowo chroniło mnie porno? Mam tak, że bardzo łatwo się czerwienię i bardzo wiele czynników może to u mnie spowodować - od temperatury, przez wysiłek czy intensywny śmiech na wstydzie kończąc. I właśnie jako remedium na zawstydzenie stosowałem onanizm. Po paru dniach codziennych wytrysków przy porno byłem na tyle znieczulony, że już tylko czynniki fizyczne powodowały, że się czerwienię. Porno pozwoliło mi odroczyć konfrontację z prawdziwymi problemami jakimi
są/były nieakceptowanie siebie w całości, strach przed odrzuceniem i seksualny wstyd. Czy bez odwyku byłbym w stanie się z nimi zmierzyć? Nie sądzę.

Jest jeszcze wiele innych większych lub mniejszych rzeczy, których tu nie będę wymieniał. Pewnie o kilku się jeszcze dowiem w najbliższych tygodniach, miesiącach.

Porno i fapanie jest jak boazeria na zapleśniałej ścianie - dopóki się nie zbliżysz, to wszystko wydaje się być ok. Z bliska czujesz już zapach pleśni, mimo, że nadal jej nie widzisz. Możesz nawet pryskać taką boazerię dużą ilością środka grzybobójczego, ale to nic nie da, bo problem jest pod spodem. Jedynym rozwiązaniem jest jej zerwanie, wtedy dopiero możesz podjąć właściwe kroki, by pozbyć się wilgoci i pleśni. Te zerwane deski musisz spalić i zapomnieć, że kiedykolwiek tam były, jeżeli je
przybijesz do wyremontowanej ściany wszystko zacznie się jeszcze raz.

Dopiero gdy zacząłem rzucać porno zacząłem się otwierać na świat, zauważać nowe problemy i konfrontować je z rzeczywistością. W tym tygodniu każdego dnia trafiam na jakąś cenną dla mnie myśl, jakąś rzecz, którą mogę poprawić w sobie (co często sobie uświadamiam po spotkaniach z ludźmi), wszystko zapisuję. Tak, to początek drogi, przejście z letargu do prawdziwego życia, gdzie są prawdziwe problemy, prawdziwe radości i prawdziwe smutki. Właśnie te rzeczywiste odczucia i problemy są z jednej
strony błogosławieństwem, z drugiej - jeżeli nie podejdziemy do nich prawidłowo - pretekstem do powrotu od porno.

Przykładowo - to ciśnienie seksualne w momencie, kiedy w mózgu są jeszcze wspomnienia o porno. W końcu jak to masturbacja bez pornosika? Przez to miałem jakiś czas temu nawrót. Teraz idę drogą bez przynoszenia sobie ulgi. Kiedy dopada mnie ochota, oddycham głęboko przeponą starając się przenieść energię z genitaliów na resztę ciała i to przynosi świetne efekty. Z drugiej strony jest też to ciężkie jak diabli, jednak uznaję to za część procesu i poznawania siebie. Albo wspomniane przeze mnie
zawstydzanie się. Na początku odwyku to był spory problem, bo czułem się pod tym względem jak zakompleksiony nastolatek. Przebiegła mi przez głowę myśl - jakbyś sobie trzepał to by nie było sprawy. Jednak dzięki codziennym podróżom wgłąb siebie znalazłem to o czym mówiłem: problemy z akceptacją siebie, strach przed odrzuceniem i wstyd seksualny. Zaprzyjaźniłem się ze sobą, zaprzyjaźniłem się z moim strachem, zaprzyjaźniłem się z tym, że jest we mnie seksualność i że też mam określone potrzeby,
których nie należy się wstydzić. Dzięki temu moja tendencja do zawstydzania się zaczęła zanikać, bo czuję się bardziej komfortowo w mojej skórze.

Więc czy rzucenie porno to problem podstawowy? Zdecydowanie TAK, ale nie zgodzę się, żeby to był fundament. Nie można na tym nic zbudować, to sposób na odblokowanie swoich możliwości; sposób na odblokowanie siebie. Sytuacja jest raczej odwrotna - to z porno nie możesz nic zbudować. Dlatego jest to pierwsza rzecz, którą trzeba w swoim życiu zmienić. Bez tego ani rusz!

Odkopałem parę swoich wpisów do dziennika sprzed 4 lat. Od tego czasu cały czas z mniejszą lub większą intensywnością konsumowałem porno (wcześniej też, żeby nie było). W sferze emocji nie posunąłem się daleko w rozwoju, ciągle zderzałem się z tą samą ścianą. Widzę jednak, że od lutego - kiedy zacząłem swój pierwszy odwyk - do teraz udało mi się rozwinąć bardziej niż od czasu wpisów do lutego :) Gdybym jednak ograniczył się do odwracania swojej uwagi od porno bez głębokiej introspekcji, bez
spotkań z ludźmi czy miałbym jakiekolwiek efekty poza zwiększeniem dostępnej mi energii?

Jeszcze jedno: nigdy nie będzie tak, że dokonasz jakiejś rzeczy i już będzie wspaniale. Nie będzie tak, że wygrasz z porno i będzie już tylko super. Nie będzie tak, że zarobisz na wymarzony samochód i wszystko będzie ekstra. Nie będzie tak, że znajdziesz swoją dziewczynę marzeń i będziecie żyć długo, i szczęśliwie. Pojawi się cierpienie, problemy, gorsze dni, bo są one częścią życia. Ja w ogóle odrzucam trochę koncept szczęścia i dążenia do niego jak do czegoś najważniejszego w życiu. Zamiast
tego staram się rozkoszować drogą jaką pokonuję każdego dnia. Czasem spoglądam przez ramię i uśmiecham się do siebie myśląc o tym, co już udało mi się przejść. Na pewno pojedyncze wydarzenia, zdobycie czegoś, nie może dać długofalowo szczęścia. Zdaję sobie sprawę, że to odrzucenie dążenia do szczęścia jest dość radykalne, ale nie oznacza rezygnacji ze szczęśliwych chwil i spełnienia. To całe wyczekiwanie na szczęście wydaje mi się podobne do usilnego wyczekiwania orgazmu. Przez
to albo nastąpi on szybciej i nie będzie tak intensywny, albo będzie się opóźniać i praca włożona w wywołanie go będzie męczarnią. Pewne jest, że ta przyjemność nie potrwa wiecznie. Mogę tu zupełnie nie mieć racji, jednak dla mnie to działa.

Pozdrawiam Cię Danielu, wykonujesz dobrą robotę! Pozdrawiam też Was, wszystkich Nofapów. Świat nas potrzebuje! Mężczyźni są dziś w cenie, chłopców jest pod dostatkiem.


========================



Wielokrotnie pisałem o kilku rzeczach, po pierwsze każdy z nas jest inny, ma inna historię, doświadczenia ale łączy nas jedno porno. Dla jednych porno jest już historią, niektórzy sa w trakcie odwyku, a większa część czyta te bzdety i zastanawia się o czym ci goście pierdolą. Ile razy mam powtarzać że porno nie rozwiąże wszystkich problemów, to nie cudowne panaceum na szczęśliwe życie z górki, ale z pewnością pozbycie się go bardzo ułatwia życie. Nagle okazuje się że ma się więcej czasu, widzi się więcej rzeczy wokół siebie, człowiek jest bardziej świadomy siebie i potrafi sie kontrolować. Dziwnym trafem zauważamy że może przez lata coś straciliśmy, mogliśmy ten czas wykorzystać inaczej, na pewno byśmy tego nie mieli gdyby nadal szalał nam w głowach dopaminowy haj. 
    Podstawowy problem który przywołujesz to zdanie sobie sprawy z własnych słabości, wad, do których tylko prawdziwy facet jest w stanie przyznać się przed sobą. Wieloletnia negacja podstawowego problemu jakim było porno, które zawładnęło wolnym czasem i psychiką, odsunęło resztę problemów z świadomości. Zastanówmy się czy pozbycie się porno w takim wypadku to ułatwienie/naprawienie życia? Oczywiście że nie. Kolejne pytanie: czy nawet z porno i świadomością innych problemów byłoby łatwiej je wszystkie rozwiązać? Wątpię...
    Porno nie jest remedium na wszystkie problemy, ale uderza w jak najbardziej nasze pierwotne instynkty, zaburza system nagrody, potrafi zawładnąć psychika i odbija się na wielu sferach życia. Tak nie Tobie jednemu dzięki porno powstała emocjonalna znieczulica, gdzie człowiek jest obojętny na to co się wokół niego dzieje, jest wypruty z uczuć i życia, chodzi, niby żyje ale jest jak zombie. Czy takie zombie myśli o reszcie problemów oprócz porno? nie bo czeka na kolejny seans i sen, jak narkoman z kolejną dawką.
    Więc pozbywasz się tego porno, ale widzisz że jednak nie ma to aż tak dużego pozytywnego wpływu na życie, kurcze wyszedłeś z tego dołka ale widzisz że jednak jeszcze 10 metrów wspinaczki pod górę. Ale przecież mój drogi gdybyś porno nie rzucił to nadal jak ja kiedyś czy inni tutaj byś brodził w tym gównie na dole nie mając świadomości że powinieneś się dawno już z tego otrzepać.
    Każdy jest inny, ma inną historię, inne życie. Nie ma sensu się sprzeczać czy coś jest fundamentem czy nie, bo dla Ciebie i mnie to słowo może mieć różne znaczenie. Najważniejsze żeby iść do przodu i pracować nad sobą. Zresztą czy prowadzilibyśmy takie rozkminki będąc nadal w uzależnieniu? Nie raczej byśmy spędzili ten czas na kolejnym maratonie i szukaniu kolejnych filmów. Faktycznie to nie jest fundament to game changer...
     Życie składa się z nastu czy kilkudziesięciu momentów, punktów zwrotnych, dla mnie osobiście rzucenie porno to podstawowy punkt o którym będę pamiętał do końca życia. Nie rozwiązało to moich wszystkich problemów, przeciwnie mam więcej nowych, ale te sa pozytywne bo widząc swoje braki się rozwijam, zmieniam się na lepsze a nie brodzę w gównie. Nie ważne czy wyrażam sam swoje zdanie czy ktoś ma inne bo najważniejsze jest iść do przodu, świadomie a nie po omacku z prądem jak większość otępiałych ludzi na używkach.
     Dziękuję za list bo to ważne żeby spojrzeć na różne problemy z kilku perspektyw, zaznaczam że mój punkt widzenia nie jest jedyny, ba on nie ma znaczenia, pozbądźcie się porno z swojego życia i twórzcie to życie, prawdziwe.