List Toma

Cześć Daniel.

Trafiłem na Twojego bloga w momencie jak zacząłem sobie zdawać sprawę co mi dolega - uzależnienie od porno.

Od kiedy się masturbuję? Kurcze od 13 roku życia jak nie wcześniej. Grałem wtedy w koszykówkę i wszyscy koledzy w szatni mówili, że walą więc dam też zacząłem. I w sumie od tamtego momentu nie miałem żadnych przerw (poza problemami zdrowotnymi). Na początku to tzw pamięciówki. Później a to się kupiło świerszczyka w kiosku, a to coś u Taty się znalazło, a to jakiś playboy w TV leciał. A później w domu pojawił się długo wyczekiwany internet. Miałem chyba wtedy z 18 lat. Zacząłem od jakiejś klasyki: lesbijki, nastolatki itp. Miałem wtedy dziewczynę, uprawiałem sport, generalnie wszystko jeszcze było ok. Później z dziewczyną się rozstałem, zrezygnowałem ze sportu, spasłem się jak świnka. Smutno, źle to zwal sobie. I tak cały czas. Pojawiła się kolejna dziewczyna. Nadal wszystko ok. 24 lata wtedy miałem, wróciłem do sportu. Co do pornusów to zacząłem powoli przekraczać granicę normalności. Ale ciągle wszystko było ok. Z dziewczyną się rozstałem. Znów samotność, laptop w pokoju więc dalej jechałem na ręcznym. Pojawiła się kolejna dziewczyna i się zaczęło coś nie tak. Na początku nie chciał mi stawać ale po kilku tygodniach już było ok i dziewczyna była zadowolona. I później z każdą kolejną dziewczyną miałem to samo. Na początku problem a później wszystko było ok.

W międzyczasie skończyłem studia. Niby najlepszy moment na znalezienie sobie żony. Ale ja studiowałem na kierunku z samymi facetami więc można powiedzieć, że studia przepiłem. Wszystkie dziewczyny, które mi się podobały mnie nie chciały. Jeśli się z jakąś spotykałem to maks 3 miesiące i mi się nudziła. Nawet mimo bardzo dobrego życia seksualnego jedną z nich i tak ciągle waliłem. Np 3 numerki z nią a później jeszcze na dobranoc walenie przy coraz cięższym porno.

Stwierdziłem, że to mi że mi hydraulika nie działa na początku związku jest spowodowane brakiem pewności siebie. Czytałem w necie, że ludzie mają takie problemy i stwierdziłem, że tak też mam. Utwierdziła mnie w tym sytuacja jak spotykałem się z dziewczyną i nasz pierwszy raz był po alko i poszło wszystko dobrze. Później gdzieś w środku coś takiego mi się zdarzyło. Ona stwierdziła, że od odżywek (wpadłem w drugi nałóg: sport). Odstawiłem odżywki (białko - raczej nie powinno mieć wpływu na tego typu sprawy). Dziewczyna znów przeminęła (teraz żałuję bo bardzo brzydko ją potraktowałem). Zaczęły mi się zdarzać znajomości na jedną noc. I zauważyłem, że tak jak kiedyś zawsze miałem chęć na sex tak teraz niekoniecznie. 

I aż ostatnio znów byłem z dziewczyną i nic. Kompletnie nic... Przeraziłem się. Co prawda miałem ostatnio sporo stresu ale pomyślałem, że to musi być coś innego. Jeśli chodzi o zdrowie to jest ok. A jednak coś było ciągle nie tak. A porno już zrobiło się mega ciężkie... I właśnie wtedy trafiłem na Twojego bloga. I było to zaraz po sylwestrze tego roku. Także dziś minie mi 7 dzień bez porno i be walenia... Niby krótko ale już widzę, że lepiej śpię, zasypiam bez kłopotu,budzę się wypoczęty Nie śpię po 10 godzin. Jedyne co mnie martwi to kompletny brak erekcji. Ale z tego co czytałem to normalne na początku. Ucieszę się jak wrócą poranne stójki :)

I pomyśleć, że niektórzy mnie uważają za tak porządnego gościa. A ja ponad 15 lat uzależniony byłem (czas przeszły bo nie chcę wrócić a co sobie postawię to robię póki co). Nie używam programów blokujących, jak mi się coś przypomni to wmawiam sobie, że to chore i obrzydliwe. Sport cały czas mi towarzyszy. Towarzyszy mi też ekstremalna samotność co nie ułatwia ale mam nadzieję, że będzie dobrze.

Oby do pierwszego po długiej przerwie porannego namiotu :)

Wielkie dzięki za tego bloga.

Pozdrawiam

Po tylu latach pisania mozna powiedzieć że historia jak każda inna, ale nie deprecjonując jej oczywiście, przeciwnie w pozytywnym aspekcie bo prawie 3 lata temu wielu ludzi pukało się w głowę jak pisałem o uzależnieniu do porno. Jasne że szkoda tych 15 lat, ale wielu nigdy się nie obudzi, więc lepiej się cieszyć późno niż wcale. Najważniejsze żeby zamknąć te rozdział i patrzeć przed siebie, wypełnić sobie czas oraz uczyć się na ewentualnych potknięciach.